Стылёвы чацвер Нашай Нівы

twitter.com/trafimchuk

Раніца чацвярга пачалася надзвычай пазітыўна. Прагляд навінаў на сайце nn.by ператварыўся ў вялікую пацеху. Аказалася, у беларускамоўнай медыя-прасторы знайлішся адмыслоўцы, смеласць якіх праявілася не абы-ўчым, а ў тэме моды і стылю. Канцэнтрацыя маёй увагі была максімальнай. Гэтай раніцай уся краіна даведалася пра наяўнасць тутэйшых "селебрыціс". Аўтары не пабаяліся, і выкарысталі такі наватвор для беларускай мовы. Тым самым, таксама ўразілі чытача.
Вядома, у мяне, скромнага энтузіяста на глебе блогерства, з'явілася шмат пытанняў да аўтараў.
Па-першае, чаму нацыянальная платформа (Наша Ніва) стала месцам для выказвання суб'ектыўнага погляду малавядомага, ды яшчэ і ў вузкіх колах, журналіста на тэму моды і стылю?
Па-другое, чым кіраваліся ў напісанні артыкула? Які папярэдні досвед стаў базай для выбару герояў артыкула, абзываннем іх "селібрыціс"?
Па-трэцяе, гэта недаравальная дзёрзкасць.
Павінен заступіцца за герояў артыкула, бо яны ўжо вядомыя ў пэўным асяроддзі асобы, але дакладна не працавалі над тым, каб прыхільніца асабістага стылю Антона Раднянкова разбірала іх знешні выгляд.
Аўтарка скандальнай публікацыі пісала пра адказнасць публічных асобаў перад грамадскасцю, у тым ліку і пра "лук". Але, спяшаючыся апублікаваць "лакшэры артыкул пра селебрыціс", забылася скіраваць да аналізу ўласную працу.
Вынік усяго напісанага адзін: ахінаючыся ў манто свецкага рэпарцёра, варта памятаць пра адказнасць перад гэтым светам. Ну, а галоўнае, свет правільны выбіраць.